Tak więc, aby stracić 6 cm z talii, musielibyśmy schudnąć 6 x 0,9 = 6,7 kg. Aby stracić 6,7 kilograma, musielibyśmy spalić dodatkowe 214.000 37 kilodżuli oprócz tego, co jemy. Opiera się to na wartości energetycznej tłuszczu, która wynosi około 37.000 kJ na gram lub 2000 107 kJ na kilogram. Zakładając, że jemy 214 kilodżuli
Dla wielu mężczyzn osiągnięcie jednocyfrowej tkanki tłuszczowej jest postrzegane jako sprawność fizyczna „Święty Graal; bezpośredni rezultat sumiennego treningu i precyzyjnego odżywiania. Ale utrata tkanki tłuszczowej i pokazanie sześciopaku może być przedsięwzięciem, którego osiągnięcie zajmuje miesiące (a nawet lata). W tym przypadku i zakładamy, że wiesz, że nie możesz „wycelować” lub miejscowo zredukować tłuszczu. Nie możesz też prześcignąć złej diety składającej się z dań na wynos, kufli po pracy i słodkich smakołyków z kilkoma sesjami na siłowni, nieważne jak są energiczne. Aby otrzymać sześciopak, musisz się zaangażować. Trudne. Subskrybuj Zdrowie mężczyzn Wielka Brytania „Upuszczenie tkanki tłuszczowej to trudne pytanie” – mówi Louis Rennocks, współzałożyciel IRL i internetowego studia boksu Boxx oraz trener odchudzania. „Chodzi o to, aby być konsekwentnym i zdyscyplinowanym. To się nie stanie w ciągu nocy, ale stawiaj sobie małe cele, a osiągniesz cel. Mam zamiar schudnąć od 1 do 2 funtów tygodniowo przez okres 10–12 tygodni i zwiększam swoją aktywność więcej poziomów, chodząc i zwiększając intensywność moich sesji na siłowni. Będziesz musiał na chwilę odciąć się od niezdrowego jedzenia i dań na wynos, trzymać się z dala od cukrów i alkoholu. To maraton, a nie sprint, więc zachowaj spójność i pracuj do końca celu. ” Poniżej znajduje się sześć przykładów typowej męskiej sylwetki, które powinny pomóc Ci określić, jak blisko jesteś osiągnięcia upragnionego sześciopaku i jak daleko jeszcze musisz zajść. Dołączyliśmy również wskazówki, jak mierzyć i jak obniżyć procent tkanki tłuszczowej, na wypadek, gdybyś „miał dość robienia tego„ jedynego sześciopaku, jaki mam, jest w lodówce ”. Ta treść jest importowana z Instagrama. Możesz znaleźć te same treści w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji na ich stronie internetowej. Ta treść jest importowana z YouTube. Możesz znaleźć te same treści w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji w ich witrynie internetowej. Jaki procent tkanki tłuszczowej muszę zobaczyć sześciopak? Jak wygląda 30% tkanki tłuszczowej W przypadku mężczyzn w wieku od 20 do 39 lat, cokolwiek powyżej 25% tkanki tłuszczowej jest klasyfikowane jako otyłe. Dla mężczyzn w wieku 40 lat i starszych jest to 28 procent. Generalnie uważany za nadmierny dla mężczyzn i kobiet, 30% tkanki tłuszczowej powoduje, że jesteś na „etapie ryzyka”, co może prowadzić do chorób serca i problemów sercowo-naczyniowych. Ale co z BMI? O ile nie jesteś kulturystą lub sportowcem – może jedno i drugie – wysokie BMI zwykle koreluje z wysokim odsetkiem tkanki tłuszczowej, więc skonsultuj się ze swoim lekarzem rodzinnym, aby uzyskać dokładny odczyt. Przykro nam to mówić, nie zobaczysz żadnych oznak abs sześciopaku przy 30% zawartości tkanki tłuszczowej. Ta treść jest importowana z {embed- Nazwa}. Możesz znaleźć te same treści w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji w ich witrynie internetowej. Jak wygląda 25% tkanki tłuszczowej Ponownie, jest to kamień milowy w określeniu, czy masz obecnie niezdrową sylwetkę. Nie jest to tak niebezpieczne jak bycie powyżej 30%, ale mężczyźni z około 25% tkanki tłuszczowej nadal mają znaczną nadwagę. Jednak mogą one mieć również akceptowalną ilość masy mięśniowej. Ogólnie mężczyzna z 25% tkanki tłuszczowej nadal będzie wyglądał na nadwagę, ponieważ mięsień pod spodem będzie pokryty tłuszczem podskórnym. Jakie 20% Wygląda na tkankę tłuszczową Wtedy rzeczy zaczynają wyglądać bardziej obiecująco. W tym przedziale mężczyźni prawdopodobnie będą wyglądać na trochę „chudego tłuszczu” – co jest wynikiem słabego stosunku mięśni do tkanki tłuszczowej – i trochę bardziej miękkich. Ale w życiu jest coś więcej niż sześciopak, a zawartość tłuszczu w organizmie do 20% jest uważana za zdrową i pomoże powstrzymać choroby związane z wyższym poziomem tkanki tłuszczowej. Jak wygląda 15% tkanki tłuszczowej Jednym słowem – szczupły. A przynajmniej zaczyna wyglądać na szczupłego. Może gdzieś pomiędzy Joe Wicksem a Wolverine’em. Przy około 15 procentach tkanki tłuszczowej, mężczyźni zaczynają widzieć kształt i definicję mięśni, zauważając zmiany w skład ciała i zapasy tłuszczu. Twoje ramiona i ramiona też są bardziej unaczynione. Jesteś teraz na dobrej drodze po sześciopak. mihailomilovanovicGetty Images Jak wygląda 10% tkanki tłuszczowej Ogólna zasada mówi, że 10% tkanki tłuszczowej to najbezpieczniejsze wystarczająco szczupły, aby pokazać mięśnie – w tym sześciopak – i widzisz swoje żyły od ramion po dłonie, ale nie jesteś tak postrzępiony, aby stał się przezroczysty. W końcu potrzebujesz tłuszczu, a posiadanie przynajmniej części tkanki tłuszczowej jest absolutnie niezbędne dla normalnego funkcjonowania organizmu. Zejdź poniżej 10% tkanki tłuszczowej i wkrocz do świata kulturystów, gwiazd Love Island i elitarnych sportowców… Jak wygląda 8% tkanki tłuszczowej (lub poniżej) … co prowadzi do jednocyfrowego poziomu tkanki tłuszczowej, naszego następnego i ostatniego przystanku. Uzyskanie pożądanego jednocyfrowego poziomu tkanki tłuszczowej jest zwykle zarezerwowane dla kierowców wyścigowych poszukujących optymalnej waga, modelki fitness przygotowujące się do zdjęć – które najprawdopodobniej również były odwodnione i wyczerpane w ciągu ostatniego tygodnia – lub aktorzy z Hollywood w określonych scenach. Musisz pamiętać, że chociaż jednocyfrowe są estetyczne dla wielu osób, dla większości nie jest to praktyczne. W rzeczywistości nawet kulturyści często tracą jednocyfrową ilość tkanki tłuszczowej tylko po to, aby mocno tygodnie poprzedzające zawody. Utrata mięśni, kurczenie się narządów, uszkodzenie układu nerwowego, odwodnienie i delikatna struktura kości to bardzo realne zagrożenia związane z niską zawartością tkanki tłuszczowej. Jeśli taki jest Twój cel, musisz podchodź ostrożnie i pod nadzorem. Jak obliczyć procent tkanki tłuszczowej Nie ma najlepszego sposobu obliczania procentowej zawartości tkanki tłuszczowej i szczerze mówiąc, żadna metoda nie jest idealna. Mimo to, konsekwentny, nieprawidłowy odczyt tkanki tłuszczowej nadal powie Ci, czy idziesz w górę czy w dół, więc biorąc pod uwagę, oto 5 sposobów obliczania procentowej zawartości tkanki tłuszczowej. Tłuszcz w ciele Suwmiarki – Suwmiarki mierzą grubość podskórnej tkanki tłuszczowej. Pomiary można wykonywać z 3 lub 7 punktów na ciele. Analiza impedancji bioelektrycznej – Przez ciało przesyłany jest bezpieczny sygnał elektryczny, a następnie system oblicza procent tkanki tłuszczowej na podstawie reakcji organizmu. Pomiary obwodu ciała – Instytucje takie jak armia amerykańska obliczają procent tkanki tłuszczowej za pomocą obliczeń, które wymagają od rekrutów pomiarów obwodu, wieku i wzrostu. Ważenie hydrostatyczne – ta metoda, znana również jako ważenie pod wodą, szacuje zawartość tłuszczu w organizmie na podstawie wyporu w wodzie. Kapsuła na ciało – ta metoda ponownie szacuje skład ciała na podstawie gęstości, ale tym razem używając powietrza zamiast wody. Jak obniżyć Yo Procent tkanki tłuszczowej w organizmie Zmniejszysz procent tkanki tłuszczowej, zarządzając zarówno dietą, jak i reżimem ćwiczeń, ale w skrócie, jeśli masz deficyt kalorii, spalasz więcej kalorii niż je spożywasz, procent tkanki tłuszczowej spadnie. Możesz zacząć od kalkulatora TDEE online, aby obliczyć, ile kalorii potrzebujesz, a następnie zmniejszyć to o około 100-200 kcal, aby zacząć tracić na wadze. Mógłbyś zrobić coś gorszego niż dodanie do rutyny ćwiczeń o wysokiej intensywności. Wykonaj następujące ćwiczenia, a „sześciopak powinien pojawić się w mgnieniu oka. Kompletny program do spalania tłuszczu i budowania mięśni prosty obwód masy ciała, który usuwa tkankę tłuszczową Doskonałe zakończenie treningu spalającego tłuszcz 20-minutowy trening spalający tkankę tłuszczową Zapisz się do newslettera Men 's Health i rozpocznij swój domowy plan ciała. Podejmij pozytywne kroki, aby stać się zdrowszym i silniejszym psychicznie dzięki wszystkim najlepszym poradom dotyczącym fitnessu, budowania mięśni i odżywiania dostarczonym do skrzynki odbiorczej. ZAREJESTRUJ SIĘ Efektywne treningi w domu, podnoszące na duchu historie, łatwe przepisy i porady, którym możesz zaufać, zasubskrybuj Men’s Health UK. SUBSKRYBUJ Edward CooperEd Cooper jest zastępcą redaktora cyfrowego w Men’s Health UK. Pisze i redaguje o wszystkim, o czym chcesz wiedzieć – od technologii po fitness, zdrowie psychiczne, styl, jedzenie i wiele więcej. Ta zawartość jest tworzona i utrzymywana przez osobę trzecią i importowana do tego aby pomóc użytkownikom podać adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji o tej i podobnych treściach na Ilość tłuszczu determinuje pozostały skład ciała. Otłuszczony organizm ma mniej mięśni, gdyż mięśnie są nazwijmy to „opozycją” dla tłuszczu. Im więcej mięśni, tym metabolizm jest lepszy i tłuszczyk się sam spala. Zbyt dużo tłuszczu to nadwaga/otyłość – niekorzystnie wpływa także na szkielet (duże obciążenia).
BMI, czyli wskaźnik masy ciała, to popularne narzędzie do kontroli masy ciała. Stosowane jest zarówno przez lekarzy, dietetyków, jak i samych zainteresowanych do sprawdzenia, czy masa ciała jest prawidłowa, czy też dana osoba ma niedowagę, nadwagę lub otyłość. Obliczenie BMI jest bardzo proste, zwłaszcza że wiele stron udostępnia kalkulator BMI. Czy jednak obliczanie tego wskaźnika ma sens u osoby o aktywnej? BMI – najważniejsze informacje BMI (Body Mass Index) to jedna z najbardziej rozpowszechnionych i najczęstszych metod oceny masy ciała. Pozwala na szybkie sprawdzenie, czy dana osoba ma prawidłową masę ciała i dobranie odpowiedniej diety oraz rodzaju treningów. Wzór na BMI jest niezwykle prosty: BMI = masa ciała/wzrost do kwadratu. Przy czym masę ciała należy podać w kg, a wzrost w metrach. Prawidłowa wartość BMI wynosi 18,5 – 24,9, o nadwadze mówimy, gdy wynik wskazuje wartość 25 – 29,9, a o otyłości, gdy BMI wynosi więcej niż 30. Wskaźnika tego nie stosuje się u kobiet w ciąży. Natomiast w przypadku dzieci i młodzieży wynik należy nanieść na odpowiednią siatkę centylową i przy jej pomocy dokonać interpretacji, gdyż podane wcześniej normy dotyczą jedynie osób dorosłych. Czy warto obliczać BMI u osoby aktywnej? Wartość wyników wyliczania BMI zależy od rodzaju uprawianej aktywności i składu ciała. Jeśli dana osoba ma w swoim życiu dużo ruchu, ale są to głównie sporty wytrzymałościowe, uprawiane w formie rekreacyjnej, to BMI może być dobrą metodą na określanie zmian zachodzących w ciele. Jednak, jeśli treningi są głównie siłowe, a ich objętość i częstotliwość jest wysoka, to na pewnym etapie, gdy zawartość mięśni w organizmie jest już bardzo duża, to obliczanie BMI nie ma sensu i nie daje wiarygodnych wyników. BMI a wysoka zawartość mięśni BMI bierze pod uwagę, jedynie ogólną masę ciała, a nie skład organizmu. To oznacza, że nawet jeśli tkanka tłuszczowa jest na prawidłowym poziomie, a wysoka jest zawartość mięśni, to BMI może wskazać nadwagę lub nawet otyłość. Dlatego nie zaleca się wyliczania BMI dla osób, które są bardzo aktywne, a ich treningi nastawione są na rozbudowę masy mięśniowej. W takim przypadku zmiany zachodzące w organizmie pod wpływem diety i treningów lepiej kontrolować za pomocą pomiarów obwodów lub analizy składu ciała. Ważna jest również wizualna ocena ciała. Continue Reading
3. Magnez – skutki niedoborów. Zgodnie w wynikami ostatnich badań przewlekły niedobór magnezu wiąże się z wyższym ryzykiem wystąpienia miażdżycy, nadciśnienia, arytmii, zaburzeń lipidowych oraz insulinooporności. Objawy takiego stanu są zwykle niespecyficzne i należą do nich: utrata apetytu, nerwowość, depresja, ból głowy
Makroskładniki – najważniejsze informacjeBiałkoWęglowodanyTłuszczeJak obliczyć makroskładniki w diecie? Czy zastanawiałeś się kiedyś, co każdego dnia ląduje na Twoim talerzu? Przyjrzyj się swoim posiłkom. Prawdopodobnie znajdziesz w nich źródła białka, tłuszczów i węglowodanów, czyli makroskładników. Ich jakość oraz zachowanie właściwych proporcji są kluczem do zdrowej, odpowiednio zbilansowanej diety. Z tego artykułu dowiesz się, czym są makroskładniki w diecie i jak układać jadłospis, aby każdego dnia jeść pożywnie, zdrowo i smacznie. Makroskładniki – najważniejsze informacje Makroskładniki (zwane również makroelementami, składnikami odżywczymi i składnikami pokarmowymi) to związki zbudowane między innymi z wodoru, węgla, azotu, sodu, tlenu, fosforu, siarki, wapnia, chloru i magnezu. Do najważniejszych makroskładników w diecie należą: białka, tłuszcze i węglowodany. Makroskładniki odgrywają w organizmie wiele ważnych ról i są niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania. Czym różnią się makroskładniki od mikroskładników? Mikroskładniki to pierwiastki, takie jak: chrom, selen, fluor, mangan, jod, miedź, cynk i żelazo. W żywności występują w śladowych ilościach, jednak (podobnie jak makroskładniki) są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Mikroskładniki pełnią głównie funkcje regulujące i wspierające. Potocznie mianem „mikroskładników” określa się witaminy i składniki mineralne, których źródła również powinny być obecne w codziennej diecie. Poszczególne makroskładniki różnią się budową chemiczną i spełniają inne funkcje w organizmie. Poniżej znajdziesz najważniejsze informacje o białkach, tłuszczach i węglowodanach oraz ich główne źródła w produktach spożywczych. Białko Białka są podstawowym budulcem wszystkich komórek i tkanek. Składają się z pojedynczych aminokwasów połączonych wiązaniami peptydowymi. Aminokwasy te zbudowane są z pierwiastków, takich jak węgiel, wodór, tlen, azot, siarka i fosfor. Wyróżniamy aminokwasy egzogenne i endogenne. Mianem „aminokwasów egzogennych” określamy te związki, których organizm nie potrafi sam wytworzyć, więc trzeba je dostarczać wraz z pożywieniem. Aminokwasy endogenne to związki, które organizm potrafi wytworzyć w ilości całkowicie pokrywającej zapotrzebowanie oraz aminokwasy, które są niezbędne w określonych warunkach fizjologicznych/patologicznych. Rozróżnienie aminokwasów na endogenne i egzogenne jest niezbędne do zrozumienia pojęć „białko pełnowartościowe” i „białko niepełnowartościowe”. Białko pełnowartościowe dostarcza organizmowi niezbędnych aminokwasów w odpowiedniej ilości. Z kolei białko niepełnowartościowe nie zawiera wszystkich niezbędnych aminokwasów lub dostarcza je jedynie w małych ilościach. Z punktu widzenia potrzeb ludzkiego organizmu najwłaściwszą zawartością poszczególnych aminokwasów charakteryzuje się białko wzorcowe. Źródłem białka wzorcowego jest białko kurze. Najważniejsze funkcje białka w organizmie: budowa tkanki kostnej i masy mięśniowej, udział w procesach skurczu mięśni, przyspieszanie procesów gojenia się ran, udział w syntezie hormonów, regulacja metabolizmu, białka wspierają pracę układu odpornościowego (białko wchodzi w skład ciał odpornościowych). W żywności białka dzielimy na roślinne i zwierzęce. Białko roślinne Biorąc pod uwagę udział aminokwasów, białko roślinne jest białkiem niepełnowartościowym. Nie oznacza to jednak, że trzeba go unikać w codziennym jadłospisie. Wręcz przeciwnie. Roślinne produkty białkowe są ważną częścią każdej diety, szczególnie wegańskiej i wegetariańskiej. Główne źródła białka roślinnego w diecie: rośliny strączkowe, produkty sojowe, zboża i kasze, nasiona, pestki, orzechy, niektóre zielone warzywa, odżywki białkowe wegetariańskie/wegańskie. Białko zwierzęce Białko zwierzęce to białko pełnowartościowe, zawierające aminokwasy egzogenne w odpowiedniej ilości. Dzięki temu białka pochodzenia zwierzęcego lepiej się trawią i są ważnym elementem diety na masę mięśniową. Główne źródła białka zwierzęcego w diecie: mięso, ryby i owoce morza, mleko i produkty mleczne, takie jak: mleko krowie, jogurt (wysokobiałkowy skyr), maślanka, kefir, sery, jajka. Węglowodany Węglowodany to kolejne ważne składniki odżywcze. Węglowodany stanowią główne źródło energii. Węglowodany w organizmie zostają rozłożone do cząstek glukozy. Glukoza zostaje zużyta w celach energetycznych (praca mięśni, oddychanie i inne procesy życiowe) oraz odkładana w mięśniach w postaci glikogenu (jest to szczególnie ważne podczas wzmożonej aktywności fizycznej). Węglowodany stanowią także podstawowe elementy strukturalne kwasów DNA i RNA oraz, wraz z białkami i tłuszczami, wchodzą w skład struktur komórkowych. Najważniejsze funkcje węglowodanów w naszym organizmie: podstawowe źródło energii, węglowodany są niezbędne, aby mięśnie mogły poprawnie funkcjonować, węglowodany mają wpływ na prawidłową pracę mózgu, zapewniają lepszą koncentrację, usprawniają procesy zapamiętywania, produkty węglowodanowe zawierają błonnik, który korzystnie wpływa na działanie układu pokarmowego, a w szczególności na pracę jelit. Węglowodany dzielimy na proste i złożone. Węglowodany proste Cukry proste (monosacharydy) zbudowane są z węgla, tlenu i wodoru. W niektórych produktach spożywczych występują naturalnie, a w innych stanowią cukry dodane (dotyczy to zwłaszcza żywności wysoko przetworzonej). Ze względu na pochodzenie i funkcje węglowodany proste dzielimy na cztery grupy: Glukoza, czyli cukier podstawowy. Fruktoza – znajduje się głównie w owocach. Galaktoza – jest składnikiem laktozy. Mannoza – tworzy się z niej gumy roślinne. Węglowodany proste spożywane w nadmiarze mogą być szkodliwe dla organizmu. Przez swoją budowę są bardzo szybko wchłaniane i gwałtownie podnoszą poziom glukozy we krwi. Źródłem węglowodanów prostych w diecie są między innymi: owoce, miód, słodkie i słone przekąski, wyroby cukiernicze, dżemy, płatki śniadaniowe, żywność wysoko przetworzona, w tym fast-food, słodzone soki oraz napoje (niegazowane i gazowane). Węglowodany złożone Węglowodany złożone powstają z połączenia cukrów prostych w łańcuchy. W ten sposób tworzą się disacharydy (dwucukry), do których należą między innymi laktoza i sacharoza. Jeśli w skład węglowodanów złożonych wchodzi od 3 do 10 cukrów, taki związek nazywamy oligosacharydem. Gdy elementów jest jeszcze więcej, wtedy mowa o polisacharydzie. Węglowodany złożone trawią się o wiele wolniej niż cukry proste. Dzieje się tak dlatego, że organizm musi w pierwszej kolejności rozbić je na mniejsze części, a dopiero później przyswoić. Dzięki temu, że cukry złożone dłużej się trawią, są lepszym źródłem energii. Poza tym węglowodany złożone są dobrym źródłem błonnika, który korzystnie wpływa na procesy trawienne: daje uczucie sytości na długi czas, reguluje pracę jelit oraz konsystencję stolca. Źródłem węglowodanów złożonych w diecie są głównie: pieczywo żytnie oraz pełnoziarniste, płatki owsiane, żytnie, gryczane, orkiszowe, ryż brązowy, grube kasze, pełnoziarnisty makaron, niektóre warzywa i strączki. Tłuszcze W zbilansowanej diecie nie może zabraknąć również tłuszczów. Tłuszcze to zapasowy i skondensowany materiał energetyczny. Główny podział tłuszczów obejmuje tłuszcze nasycone i nienasycone. Zbilansowana dieta powinna uwzględniać wyższą podaż tłuszczów nienasyconych. To właśnie ten rodzaj kwasów tłuszczowych najbardziej wspiera pracę organizmu. Główne funkcje tłuszczów w organizmie: tłuszcz jest drugim źródłem energii organizmu, tłuszcze są nośnikiem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E i K), wspierają układ nerwowy, pracę mózgu i koncentrację, sprzyjają szybszej regeneracji, pomagają regulować temperaturę ciała, zdrowe tłuszcze (nienasycone) obniżają poziom „złego” cholesterolu we krwi. Tłuszcze nienasycone Tłuszcze nienasycone (inaczej kwasy wielonienasycone lub kwasy omega) to makroskładniki, które powinny być obecne w każdej zdrowej diecie. Ich spożycie ma korzystny wpływ na pracę całego organizmu, a w szczególności na układ odpornościowy, nerwowy i krwionośny. Źródłami zdrowego tłuszczu są przede wszystkim tłuste ryby morskie oraz niektóre produkty pochodzenia roślinnego. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe z grupy omega – główne źródła w diecie: tłuste ryby, oleje roślinne – spore ilości kwasów omega znajdują się między innymi w oleju rzepakowym oraz oliwie z oliwek, nasiona, pestki, orzechy, kiełki, owoce morza, awokado, algi morskie i oleje z alg, tran i suplementy diety. Tłuszcze nasycone Tłuszcze nasycone występują głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego. Ilość tłuszczu zwierzęcego w diecie powinna być ograniczona. Zbyt wysoka podaż tłuszczów nasyconych może powodować wzrost „złego” cholesterolu we krwi i zwiększać ryzyko chorób układu krążenia. Tłuszcze nasycone – główne źródła w diecie: tłuste mięsa i wędliny, masło, smalec, olej kokosowy i palmowy, tłuste mleko, sery, śmietana. Tłuszcze trans Tłuszcze trans to podgrupa kwasów nienasyconych. Mają one taki sam skład chemiczny jak pozostałe kwasy tłuszczowe nienasycone, jednak różnią się kształtem. Ta różnica zmienia ich metabolizm w organizmie. Tłuszcze trans znajdują się przede wszystkim w produktach wysoko przetworzonych. Główne źródła tłuszczu trans w żywności: margaryna, żywność wysoko przetworzona, fast-food, sklepowe słodycze, tłuste mięsa i przetwory mięsne. Jak obliczyć makroskładniki w diecie? Podstawowe składniki odżywcze, czyli białka, tłuszcze i węglowodany powinny być częścią każdej odpowiednio zbilansowanej diety. Zastanawiasz się, jak obliczyć makroskładniki, aby ułożyć zdrowy i pożywny jadłospis? Dzienne zapotrzebowanie zarówno na kalorie, jak i makroskładniki, jest kwestią indywidualną. Każdy organizm jest inny i ma różne potrzeby. Obliczenie dziennego zapotrzebowania energetycznego Na początek warto obliczyć swoje dzienne zapotrzebowanie energetyczne. Zapotrzebowanie kaloryczne to liczba kalorii, jakiej potrzebuje nasz organizm, aby prawidłowo funkcjonować. Wartość dziennego zapotrzebowania energetycznego jest kwestią indywidualną i zależy między innymi od: aktualnej masy ciała i wzrostu, wieku, płci, poziomu aktywności fizycznej, trybu pracy i stylu życia, ogólnego stanu zdrowia. Zapotrzebowanie kaloryczne obliczysz łatwo za pomocą internetowych narzędzi. Jednym z nich jest kalkulator kalorii dostępny na stronie Maczfit. Proporcje makroskładników Przyjmuje się, że rozkład makroskładników w codziennym jadłospisie zdrowego, dorosłego człowieka wygląda następująco: ilość białka – 15-25% energii z diety, ilość tłuszczu – 20-35%, ilość węglowodanów – 45-60%. Jak najprościej obliczyć makroskładniki? Wyliczając ich udział procentowy na podstawie tego, co wskazuje dzienne zapotrzebowanie energetyczne. Czasami jednak ilość makroskładników wymaga zwiększenia. Zwiększony udział białka Ilość białka w typowym jadłospisie to od 15-25% energii. Zwiększone zapotrzebowanie na białko występuje jednak w okresie intensywnego wzrostu dzieci i młodzieży, w trakcie ciąży i karmienia piersią oraz podczas dużego wysiłku fizycznego. Zwiększony udział węglowodanów Zapotrzebowanie na kolejny z makroskładników, czyli węglowodany, wzrasta szczególnie przy intensywnym wysiłku. Poza tym wyższa podaż węglowodanów złożonych jest ważnym elementem diety z nadwyżką kaloryczną. Przekąski węglowodanowe stosowane bezpośrednio po treningu mają doskonały wpływ na uzupełnienie niedoborów glikogenu w komórkach mięśniowych. Dzienne zapotrzebowanie u osób trenujących waha się pomiędzy 4-12 g na kilogram masy ciała. Zwiększony udział tłuszczów Tłuszcz to kolejny ważny makroskładnik. Jego podaż zależy od kilku czynników, między innymi wieku, poziomu aktywności fizycznej i aktualnej masy ciała. Jak obliczyć makroskładniki na redukcji? Dieta redukcyjna to inaczej redukcja tkanki tłuszczowej oparta na deficycie kalorycznym. Z kolei deficyt kaloryczny to stan, w którym organizm spala więcej kalorii, niż przyjmuje z pożywieniem. Oznacza to, że proporcje białek, tłuszczów i węglowodanów pozostają bez zmian, zmienia się jedynie ilość kalorii (zapotrzebowanie energetyczne minus deficyt kaloryczny). Jak obliczyć makroskładniki w jadłospisie z nadwyżką kaloryczną? W przeciwieństwie do diety redukcyjnej dieta na wzrost masy mięśniowej oparta jest na nadwyżce kalorycznej. W tym przypadku organizm przyjmuje więcej kalorii, niż spala, aby zminimalizować ryzyko niedowagi i zbudować mięśnie. W dietach na masę często zwiększa się udział białka na kilogram masy ciała, gdyż to białko jest podstawowym budulcem organizmu. Zarówno wartość nadwyżki i deficytu, jak i dokładne proporcje składników odżywczych warto skonsultować z dietetykiem. Makroskładniki są ściśle związane z pracą organizmu. Źle ułożona dieta może prowadzić do niedoborów pokarmowych i problemów ze zdrowiem. Małgorzta Brzezińska Absolwentka dietetyki na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Doświadczenie zdobywała w warszawskich żłobkach, przedszkolach i szkołach, a także prowadząc warsztaty edukacyjne dla dzieci, młodzieży i dorosłych. W Maczfit odpowiada za prace działu Dietetyki i spójność wszystkich diet z oferty. Prywatnie miłośniczka śródziemnomorskich smaków. Zobacz kolejny artykuł
Potas, będąc też antagonistę wapnia, odpowiada za prawidłowe napięcie mięśni (tzw. tonus), poprzez podnoszenie ich napięcia. Ponadto pomaga zachować równowagę kwasowo-zasadową, a tym samym utrzymać homeostazę całego organizmu. Potas odpowiada również za pobudzenie wydzielania insuliny.

Hits: 7918 Ocena składu ciała jest swego rodzaju rewolucją. Dlaczego? Dotychczas monitorowaliśmy naszą masę ciała przy pomocy różnego rodzaju wag. Przechodząc na dietę lub intensywnie ćwicząc, wiele razy wydawało nam się, że mimo starań, nasza masa ciała nie ulega zmianie. Faktycznie, widzieliśmy, że spodnie są bardziej luźne i potrzebujemy paska, koszula jest za duża albo T-shirt już nie opina nam się na brzuchu. Jednak dla wielu z nas to za mało. Analiza składu ciała, jeśli wykonana jest specjalistycznym, medycznym analizatorem, potrafi dokładnie określić zawartość w organizmie, między innymi takich parametrów jak masa mięśni szkieletowych, masa tkanki tłuszczowej, zawartość wody w organizmie, minerałów, białka czy też tak specjalistycznych jak masa komórkowa czy kąt fazowy. Dodatkowo, przeprowadzenie badania jest dziecinnie proste. Analiza składu ciała trwa niecałą minutę, jest badaniem nieinwazyjnym, bezbolesnym, które możemy powtarzać wielokrotnie. Dzięki analizie składu ciała, dowiesz się jaka jest wyjściowa wartość parametrów oraz jak zmieniają się one na przykład w czasie zmiany diety czy rozpoczęcia treningu. Badanie to może również zasugerować Ci wykonanie innych, specjalistycznych testów, ze względu na stan chorobowy, który rozwija się w organizmie. Jakie parametry możemy ocenić przy pomocy badania składu ciała i na co zwrócić szczególną uwagę? Oto krótki poradnik. zawartość wody w organizmie. Parametr ten, przedstawia ogólną zawartość wody w organizmie, wyrażoną w litrach. Zwróć uwagę, że pod Twoim wynikiem znajduje się w nawiasie zakres normy- dolny oraz górny. Jest to istotne, bo norma dla Ciebie może być inna niż dla Twojej koleżanki lub kolegi. Dlaczego? Przed badaniem, poprosiliśmy Cię o podanie pełnej daty urodzenia, wysokości ciała (lub wykonaliśmy badanie naszym wzrostomierzem). Te parametry pomagają w ocenie norm dla Twojego wieku, płci, masy ciała oraz wysokości ciała abyśmy mieli odniesienie wyniku do wartości prawidłowych. Normy, z których korzystamy to normy stworzone przez WHO (World Health Organization- Światowa Organizacja Zdrowia). Całkowita masa wody w organizmie jest ściśle związana z dwoma parametrami: masą protein w organizmie oraz masą mięśni szkieletowych. Ogólnie ocenia więc zawartość wody w Twoim organizmie. Pamiętaj, parametr ten podany jest w litrach! Wiemy, że prawidłowo nawodniony organizm osoby dorosłej zawiera w swym składzie około 60% wody. Jeśli masa wody w organizmie jest zbyt niska, znacznie poniżej normy, możliwe że wiele rzeczy jest do zmiany. Zwróć uwagę na masę mięśni szkieletowych- możliwe, że jest za niska? Kiedy ostatnio trenowałeś? Czy odpowiednio się odżywiasz? Czy Twoja dieta bogata jest w warzywa i owoce, źródła białka czy pełnoziarniste kasze lub makarony? Jak dużo wody pijesz w ciągu dnia? A może nie masz czasu spać i dobrze jeść przez stresującą i angażującą pracę? Ten parametr powinien zwrócić uwagę na te problemy- niestety bardzo często obserwowane. Czy jeśli całkowita zawartość wody jest powyżej normy masz powód do zmartwień? Absolutnie nie! Jak wcześniej wspomniałam, parametr ten jest ściśle związany z masą mięśni szkieletowych- im ona wyższa, tym wyższa całkowita zawartość wody w organizmie. 2. Zawartość białka Podobnie jak zawartość wody w organizmie, parametr ten przedstawiony jest w kilogramach, wraz z podanym zakresem normy. Jest to wskaźnik, który mówi nam pośrednio o stanie odżywienia naszego organizmu. Białko silnie związane jest z wodą, kolokwialnie mówi się nawet, iż białko „wiąże” wodę, dlatego masa mięśni szkieletowych, zawartość białka czy masa wody w organizmie to parametry istotnie ze sobą powiązane. Dlatego niedobór któregoś z powyższych może wpłynąć na poziom pozostałych. Suma zawartości białka wraz z całkowitą zawartością wody w organizmie tworzą parametr o nazwie: miękka szczupła masa ciała, która pomija masę kośćca oraz tkanki tłuszczowej w całościowej ocenie organizmu. Niedobór białka w organizmie jest istotnie niebezpieczny, świadczy niedożywieniu organizmu. Wpływać może na to nieprawidłowa dieta czy też stan chorobowy (niski wskaźnik może sugerować występowanie różnych chorób dietozależnych, nowotworów lub sarkopenii). Warto więc zwrócić uwagę na wynik mówiący o zawartości białka w organizmie, mówiąc o zdrowiu i prawidłowej funkcji organizmu. 3. Minerały Parametr oceniający zawartość składników mineralnych zarówno we krwi jak również kośćcu. Jeden z bardzo ważnych parametrów oceniających skład ciała. Pomocny w ocenie konieczności wykonania badań specjalistycznych układu kostnego np. badania DXA (Dual-energy X-ray Absorptiometry) gęstości mineralnej kości. Porównując z badaniami laboratoryjnymi krwi, przy niedoborach pierwiastków takich jak wapń, magnez, fosfor, możemy zauważyć odchylenia analizując ten parametr. Pamiętajmy, że szczytową masę kostną i ich mineralizację osiągamy do 25 roku życia, później organizm jest bardziej „nastawiony” na procesy katabolizmu (rozpadu) niż anabolizmu (budowy). Im wyższa zawartość minerałów (w kilogramach) wykazana podczas badania składu ciała tym mniejsze ryzyko osteomalacji albo osteoporozy w przyszłości. Pamiętaj, że możesz poprawić zły wynik dzięki kilku nowym nawykom, które wprowadzasz do codziennego dnia. Jeśli stan Twojego zdrowia na to pozwala, minimum 3 razy w tygodniu wykonuj trening siłowy (oporowy), który ma doskonały, pozytywny wpływ na masę kostną. Zwróć uwagę na rodzaj wody, po którą sięgasz, a dokładnie na jej mineralizację. Jeśli możesz, wybieraj wody średnio lub wysokozmineralizowane. Dieta powinna być bogata również w warzywa i owoce, niezbędne w celu dostarczenia wielu witamin i składników mineralnych. Jeśli dobrze tolerujesz nabiał, wybierz produkty mleczne, które są jednym z najlepszych źródeł wapnia oraz witaminy D. Zwróć szczególną uwagę na występowanie w Twojej diecie produktów będących źródłem magnezu, wapnia, żelaza. Twój organizm będzie Ci za to bardzo wdzięczny! 4. Masa ciała Spędza sen z powiek wielu osób. Często wyznacznik sukcesu treningowego oraz trzymania ścisłej, restrykcyjnej diety. Dodatkowo, parametr który mało mówi, a jest w stanie wpędzić w kompleksy. Składa się na nią kilka parametrów. Między innymi beztłuszczowa masa ciała (wliczamy tutaj masę białka, minerałów oraz wody) oraz tłuszczowa masa ciała. Pamiętaj, że bez tego podziału masa ciała o niczym nie mówi. Jest to parametr zbyt ogólny aby mówić o zdrowiu. Dlaczego? Bo dwie osoby o wysokości ciała 180 cm i masie ciała 80 kg, mogą mieć kompletnie różny skład ciała. Jedna z nich może mieć budowę wręcz atletyczną, z przewagą masy mięśni szkieletowych, druga zaś może mieć bardzo niską masę mięśni szkieletowych jednak „nadrabiać” masą tkanki tłuszczowej. W wielu dziedzinach, koniecznie jest wykonanie analizy składu ciała, która da nam pogląd o całości organizmu a nie tylko przedstawi kilka cyfr. Dlaczego to jest tak ważne- idealnie monitoruje postępy osób na przykład na diecie redukcyjnej. Może zdarzyło Ci się kiedyś redukować masę ciała. To frustrujące, że stajesz na wadze a ona wciąż pokazuje tę samą masę ciała. Ćwiczysz intensywnie, przestrzegasz diety i nic! Zrób analizę składu ciała- to badanie pokaże Ci co zmieniło się w Twoim organizmie. Możliwe, że brak różnicy w masie ciała, wcale nie wskazuje na brak różnicy w jego składzie– ten intensywny trening i dieta spowodowały na przykład redukcję 2 kg masy tkanki tłuszczowej, oraz wzrost masy mięśni szkieletowych o 2 kg a więc bilans się wyrównuje. 5. Masa mięśni szkieletowych Mówi o zdrowiu i sprawności Twojego organizmu. Analizowany jest w wielu dziedzinach. Gdy chcesz zwiększyć masę mięśni szkieletowych, na jego podstawie programowany jest specjalny trening aby jak najlepiej przygotować ciało i zwiększyć wartość tego parametru. Jeśli jesteś po kontuzji, złamaniu, wymagasz rehabilitacji, analiza masy mięśniowej pozwoli na dokładne dobranie ćwiczeń oraz fizjoterapii. Niezwykle pomocna jest również segmentalna ocena masy mięśni szkieletowych. To ona powie o anomaliach, wskaże partie mięśniowe nad którymi musisz popracować gdyż są zbyt słabe. Pokaże też czy w ostatnich miesiącach nie miałeś kontuzji, naciągnięcia mięśnia czy problemu z jego nabudowaniem. Da to pogląd osobie, która wykonywała badania co należy zmienić aby poprawić stan umięśnienia organizmu. Masa mięśni szkieletowych wraz z masą kostną stanowią „rusztowanie” organizmu. Pamiętaj aby o nie zadbać ćwicząc regularnie oraz spożywając odpowiednią ilość białka pełnowartościowego (nabiał, mięso, drób, ryby) oraz niepełnowartościowego (warzywa, owoce, nasiona roślin strączkowych, kasze, orzechy i pestki). Wtedy, Twój organizm będzie miał „paliwo” do budowy nowych włókien mięśniowych oraz odbudowy mikrouszkodzeń do których dojść może na przykład w czasie intensywnego treningu. Zadbaj o to aby parametr ten przekraczał zakres normy lub był w jej zakresie. Niedobory masy ciała mogą być obserwowane u osób starszych- ze względu na sarkopenię czy rozpoczynające się niedobory masy mięśniowej. 6. Masa tkanki tłuszczowej Ocenia całkowitą zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie. Wskaźnik ten określa ogółem masę tkanki tłuszczowej podskórnej oraz trzewnej okalającej narządy wewnętrzne. Konieczne jest zwrócenie uwagi na ten parametr kiedy jego wartość przekracza normę, może świadczyć to o nadwadze lub otyłości. Zawsze masa tkanki tłuszczowej powinna być w granicy normy. Niedobory tego składnika mogą być niebezpieczne- zaburzać mogą gospodarkę hormonalną organizmu. Prawidłowa, procentowa zawartość tkanki tłuszczowej różni się u kobiet i u mężczyzn zależnie od wieku. U mężczyzn stanowi ona 10-20 %, u kobiet 18-28 %. Kobiety fizjologicznie mają tkanki tłuszczowej więcej, gdyż pełni ona funkcje zapasowe, zabezpieczając ciało kobiety w okresie ciąży, porodu lub laktacji. Jest też warunkująca gospodarkę hormonalną (większość hormonów jak na przykład hormony płciowe są pochodzenia lipidowego). 7. Czym jest współczynnik ECW? Jest to skrót od angielskiego- Extracellular Water- woda zewnątrzkomórkowa. Mówi o ryzyku wystąpienia obrzęków w organizmie. Parametr istotny, między innymi u osób u których woda „lubi” zatrzymywać się w kończynach dolnych. Specjalistyczne analizatory składu ciała InBody np. 770 lub S10 są w stanie przedstawić dokładną analizę zawartości wody ECW w poszczególnych segmentach ciała człowieka. Dzięki temu możemy dowiedzieć się czy nadmierna masa ciała wynika z dużej zawartości tkanki tłuszczowej, czy zmiany masy ciała mogą być spowodowane przez znaczne obrzęki. Przykładem chorób w których może dojść do takiej sytuacji jest cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niewydolność układu sercowo-naczyniowego czy też zaburzenia funkcji tarczycy. U kobiet zawartość wody zewnątrzkomórkowej może różnić się również zależnie od dnia cyklu menstruacyjnego. 8. Historia składu ciała To podsumowanie Twoich osiągnięć. No właśnie? Ostatnich tygodni, miesięcy a może lat? A może dopiero zaczynasz i jesteś po pierwszej analizie składu ciała? Tak czy inaczej, jest to parametr świetnie pokazujący jakie zmiany zaszły w organizmie na przykład po zastosowaniu odpowiedniego treningu i planu żywieniowego. Nie musisz mieć analizy na każdej wizycie u dietetyka, lekarza czy na siłowni. Historia składu ciała pokaże Ci zmiany jakie pojawiły się w ostatnim czasie. To świetna motywacja do działania! Przeczytaj: 2 część artykułu “Analiza składu ciała- jak interpretować wyniki” Zobacz także: Twoje Ciało i Ty: Przewodnik po segmentalnej analizie ciała *** Autor mgr Joanna Smarkusz – specjalista naukowo-badawczy InBody, Doktorantka na Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku, członkini Polskiego Stowarzyszenia Dietetyków. Zajmuje się wspomaganiem dietetycznym w sporcie.

Płyn Lugola to wodny roztwór jodu, zawierający jodek potasu oraz jod. W przypadku 5% płynu Lugola w 100 ml znajduje się 5 g jodu oraz 10 g jodku potasu. Zastosowanie płynu Lugola w ramach protokołu jodowego polecane jest przede wszystkim tym osobom, u których stwierdzono niedobór jodu.
Kalkulator BMI to najłatwiejszy i najszybszy sposób na samodzielne wyliczenie prawidłowej masy ciała. Dzięki niemu możemy szybko i łatwo poznać stan naszej tkanki tłuszczowej i określić, czy nasz styl życia oraz dieta są odpowiednie. Jaka jest prawidłowa masa ciała, od czego zależy i o czym może świadczyć nieprawidłowy wynik BMI? Sprawdzamy, jak obliczyć BMI. Medonet Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest wskaźnik BMI? BMI (Body Mass Index), nazywany inaczej wskaźnikiem Queteleta, wykorzystywany jest do oszacowania, czy waga ciała jest prawidłowa. Beligijski statystyk Adolf Queteleta opracował indeks masy ciała w 1832 roku. Wówczas zaobserwował on, że masa ciała rośnie w zależności od wzrostu danej osoby. Wskaźnik BMI to narzędzie, które pozwala zorientować się, czy nasza dieta oraz styl życia są właściwe, a także czy powinniśmy udać się do specjalisty z prośbą o pomoc. To również najszybsza droga do pierwszej diagnozy lekarskiej ­– kontrola indeksu BMI służy monitorowaniu stanu zdrowia naszego organizmu. Osoby chcące obniżyć wysoki wskaźnik BMI mogą wspomóc proces obniżania wagi stosując suplement diety na metabolizm Berberyna 400 mg. Wskaźnik BMI jest nieskomplikowanym wzorem matematycznym, który pozwala określić zawartość tkanki tłuszczowej w naszym organizmie, w oparciu o proporcję masy ciała (kg) do wzrostu (w metrach). BMI dla dzieci i młodzieży zostało zmodyfikowane i naniesione na siatki centylowe, odpowiednio dla dziewczynek i chłopców. Szybki sposób na sprawdzenie, czy twoja masa ciała jest prawidłowa, to wykorzystanie poniższego kalkulatora BMI: Kalkulator BMI Online Zastanawiasz się jak obliczyć BMI? Najprostszym sposobem na sprawdzenie wskaźnika prawidłowej masy ciała jest kalkulator BMI. Wystarczy w pustych polach oznaczyć płeć oraz podać aktualną wagę i wzrost. Po odczytaniu wyniku z kalkulatora BMI należy porównać go z przyjętymi normami. Rezultat stanowi dla nas informację orientacyjną i nie pozwala na analizę ogólnego stanu zdrowia. Trzeba bowiem pamiętać również o innych wskaźnikach dietetycznych, chorobach przewlekłych, zapotrzebowaniu organizmu na kalorie i składniki odżywcze, a także czynnikach takich jak wiek i płeć. Regularne sprawdzanie stanu wskaźnika jest przydatne, jeśli chcemy utrzymać idealną wagę. Obliczanie BMI pomaga uniknąć ryzyka otyłości, a także różnych chorób związanych z nadwagą lub niedowagą. Jak obliczyć BMI? Obliczanie BMI opiera się na wzięciu pod uwagę trzech kluczowych informacji, których znajomość nie wymaga wykonywania żadnych badań lekarskich. W celu sprawdzenia, czy nasza masa ciała jest prawidłowa, musi uwzględnić wagę, wzrost oraz płeć. Wynik w kalkulatorze BMI otrzymywany jest poprzez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wzrostu podanego w centymetrach. Uwzględnia się również, czy indeks oblicza kobieta, czy mężczyzna. Jest to bardzo istotna informacja, ponieważ z przyczyn biologicznych prawidłowa zawartość tłuszczu u kobiet jest wyższa niż u mężczyzn. Towarzyszy temu jednocześnie mniejsza ilość mięśni niż u mężczyzn. Obie płcie o zbliżonym wzroście będą miały podobny wskaźnik BMI, jednak z dużym prawdopodobieństwem poziom tkanki tłuszczowej u kobiety będzie wyższy niż u mężczyzny. Należy pamiętać, że ryzyko chorób zwiększa zawartość tkanki tłuszczowej, a nie sama masa ciała. Oprócz tego ważną rolę odgrywa rozmieszczenie tej tkanki tłuszczowej. Bardzo niebezpieczne jest otłuszczenie narządów wewnętrznych. Określenie rozłożenia tłuszczu w organizmie wymaga posłużenia się innym wskaźnikiem (WHR), którego wyliczenie nie jest jednak tak proste ani możliwe w warunkach domowych. Wzór BMI Poniżej przedstawiono wzór wykorzystywany do obliczania wskaźnika BMI. Onet / Onet. Wskaźnik BMI podaje się w kilogramach na metr kwadratowy (np. BMI 23 kg/m² jest wartością prawidłową). Jeżeli wysokość naszego wskaźnika BMI budzi niepokój, warto skonsultować się z dietetykiem, który pomoże wprowadzić do naszej diety odpowiednie zmiany i zmienić nasz sposób odżywiania na lepsze. Warto rozważyć możliwość umówienia bezpiecznej konsultacji z dietetykiem online. Wskaźnik BMI Licznik BMI podaje wynik według podstawowej lub poszerzonej klasyfikacji dla osób dorosłych. Ta pierwsza wyróżnia cztery różne oceny wagi, natomiast rozszerzona wyróżnia również trzy stopnie niedowagi i trzy stopnie otyłości: niedowagę (<8,5) - niedowaga (poniżej 18,5), wychudzenie (poniżej 17), wygłodzenie (poniżej 16), wartość prawidłową (18,5-24,9), nadwagę (25-29,9), otyłość (≥30) - otyłość I stopnia (do 34,9), otyłość II stopnia (do 39,9), otyłość III stopnia (powyżej 40). Ze względu na rosnący problem otyłości jako choroby cywilizacyjnej pojawiła się też propozycja stworzenia szczegółowego podziału otyłości, w który obejmowałby aż 10 kategorii. W takiej klasyfikacji najwyższa byłaby otyłość X stopnia, którą określałby wskaźnik wynoszący 100 lub więcej. Tak szeroka skala BMI to sposób na dokładniejsze określenie ryzyka wystąpienia powikłań oraz zaplanowanie leczenia osób z otyłością olbrzymią. Poziom nadwagi lub niedowagi można również obliczyć za pomocą zmodyfikowanego wskaźnika masy ciała – BMI Prime. Oblicza się go, dzieląc BMI danej osoby przez wartość BMI będącą górną granicą normy, czyli 25. Jeśli otrzymana liczba mieści się w przedziale 0,74 do 1, waga mieści się w normie. Wartość poniżej 0,74 wskazuje na niedowagę, powyżej 1 na nadwagę. Wskaźnik BMI Prime pozwala np. lekarzowi w sposób obrazowy ukazać problem nadwagi u pacjenta i szybko wyliczyć ile kilogramów powinien schudnąć, aby jego waga wróciła do normy. Zobacz oferty wag łazienkowych z analizą BMI BMI – wiek Im jesteśmy starsi, tym bardziej maleje nasza masa mięśniowa oraz masa kości. Jednocześnie rośnie najczęściej ilość tkanki tłuszczowej. Należy wziąć pod uwagę, że wskaźnik BMI nie uwzględnia w swoim zapisie zachodzącego w organizmie procesu starzenia. Dlatego wyniki BMI u osób starszych są często nieprawidłowo interpretowane jako lepsze niż w rzeczywistości. Zawsze należy upewnić się, czy prawidłowo interpretujemy wynik otrzymany dzięki kalkulatorowi BMI. Wskaźnik BMI a masa mięśniowa i kostna Wiele osób zastanawia się, ile powinno wynosić prawidłowe BMI. Mięśnie są gęste i o wiele cięższe niż tłuszcz. Nic więc dziwnego, że często dwie osoby o tej samej masie ciała wyglądają zupełnie odmiennie pod względem wyglądu. Związane jest to właśnie z proporcją masy mięśni do tłuszczu. Oczywiście wskaźnik BMI nie bierze pod uwagę tych różnic. Wbrew pozorom osoby regularnie uprawiające sport, które są dobrze zbudowane, często klasyfikowane są jako osoby z nadwagą lub nawet otyłością. Według wskaźnika BMI występuje u nich zagrożenie cukrzycą oraz chorób serca, co oczywiście jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ to właśnie dzięki dużej masie mięśniowej oraz aktywnemu stylowi życia możliwe jest uniknięcie niechcianych schorzeń. Kolejnym czynnikiem wpływającym na masę naszego ciała jest stopień mineralizacji oraz gęstości kości. Prawidłowa masa ciała będzie zupełnie inna dla osób mających budowę drobną i grubokościstą. Oprócz tego wskaźnik BMI nie bierze pod uwagę faktu, że gęstość kości maleje z wiekiem, a osoby starsze często cierpią na osteoporozę, która zaniża ich masę ciała. Wraz z wiekiem najczęściej maleje masa mięśni i kości, a ilość tkanki tłuszczowej rośnie. Wskaźnik BMI nie bierze pod uwagę zmian, do których dochodzi w procesie starzenia się organizmu, dlatego wyniki BMI u osób starszych są często nieprawidłowo interpretowane. Przeczytaj więcej o densytometrii, czyli pomiarze gęstości kości. BMI tylko dla dorosłych Indeks BMI oblicza się wyłącznie biorac pod uwagę pewne standardy przyjęte dla danej populacji. Nie istnieje uniwersalny wskaźnik dla idealnej masy ciała, gdyż uzależniona jest ona od rasy, płci, wieku, a nawe niekiedy wykonywanego zawodu – inny standard będą mieć kulturyści, a inny lekkoatleci. Masz problem z obliczeniem BMI? Wypróbuj wagę Beurer z pomiarem BMI Kalkulator BMI u dzieci Kalkulatory BMI przeznaczone są wyłącznie dla osób dorosłych, tj. osób od 18. roku życia. U dzieci zastosowanie znajdują siatki centylowe, które pomagają w ocenie prawidłowego rozwoju fizycznego u najmłodszych. Chociaż wskaźnik BMI oblicza się u dzieci i dorosłych w podobny sposób, to kryteria wykorzystywane to analizy wyniku dla dzieci i młodzieży są inne niż te u dorosłych. Związane jest to z dwoma czynnikami: ilość tłuszczu jest różna u chłopców i dziewcząt, ilość tłuszczu zmienia się wraz z wiekiem. W analizie masy ciała dzieci i młodzieży bierze się pod uwagę prawidłową zawartość tkanki tłuszczowej w zależności od płci i wieku, a także zależność między masą a wysokością ciała. Pewną formę wskaźnika BMI można zastosować dla wieku szkolnego, jednak z uwzględnieniem jedynie chłopców i dziewcząt, u których zawartość tkanki tłuszczowej jest prawidłowa. W praktyce oznacza to, że wskaźnik BMI oparty na siatkach centylowych ma u dzieci zastosowanie głównie statystyczne. Ocena zdrowia dziecka w kontekście masy ciała powinna zatem uwzględniać pomiar zawartości tkanki tłuszczowej, do czego obecnie wykorzystuje się metodę bioimpedancji. BMI – profilaktyka Wartość BMI powyżej 30 to sygnał alarmowy, który powinien skłonić nas do kontaktu z lekarzem. Diagnozowanie takich chorób jak choroba niedokrwienna serca, cukrzyca, rak jelita i miażdżyca na wczesnym etapie, pozwala przyspieszyć proces leczenia i skutecznie walczyć ze schorzeniami. Nie należy lekceważyć również wyników BMI z drugiego końca skali. Jeżeli wskaźnik BMI wynosi 17 lub jest zbliżony do tej liczby, mamy do czynienia z niedowagą wskazującą na zaburzenia żywienia takie jak anoreksja. Możliwe przyczyny takiej niedowagi to również choroby, np. zaburzenia wchłaniania, problemy endokrynologiczne, choroby nowotworowe, pasożytnicze czy zakaźne (AIDS, gruźlica). Szczególnie niepokojący jest wynik BMI z przedziału 16–17 świadczący o wychudzeniu (w tym zaawansowanej anoreksji), natomiast sytuacją krytyczną (wygłodzeniem) jest wynik niższy niż 16. Pomocna może się okazać indywidualnie ułożona dieta przez profesjonalistę. Usługę ułożenia indywidualnego planu żywieniowego oferuje firma Arkmedic. Takie rozwiązanie pozwoli nie tylko zgubić zbędne kilogramy, ale też odpowiednio zadbać o zdrowie. Inne wskaźniki dietetyczne Chociaż kalkulator BMI jest praktycznym sposobem na ogólną ocenę masy ciała, to nie uwzględnia szeregu czynników niezbędnych do pełnej analizy stanu zdrowia. Jeżeli nie czujemy się dobrze lub nasz wskaźnik BMI nie mieści się w normie, przydatne mogą okazać się dodatkowe wskaźniki: WHR, PPM, CPM i PAL. Trzeba tu mieć na uwadze, że chociaż istnieją kalkulatory internetowe, to najdokładniejszy pomiar uzyskamy, udając się na odpowiednie badanie specjalistyczne. Do tego typu pomiarów wskaźników dietetycznych wykorzystywane są specjalne metody i urządzenia. Ważnym wskaźnikiem, który bardzo wiele mówi o naszym zdrowiu, jest wskaźnik WHR, który bierze pod uwagę proporcję obwodu talii do obwodu bioder. U kobiet najczęstszą otyłością jest otyłość pośladkowo-udowa, natomiast u płci męskiej – otyłość brzuszna (tłuszcz zlokalizowany jest wokół narządów wewnętrznych). Zatem może się okazać, że kobieta mimo większej ilości tkanki tłuszczowej jest mniej narażona na choroby niż mężczyzna, u którego tłuszcz zgromadzony jest dookoła narządów wewnętrznych. Wniosek z tego taki, że każdy pacjent powinien być traktowany w sposób indywidualny i dokładnie analizowany za pomocą kilku wskaźników. Dowiedz się więcej o wskaźniku WHR - na czym polega, jakich informacji dostarcza i co na niego wpływa? Prawidłowe odżywianie i utrzymanie optymalnej wagi ciała to dwie powiązane ze sobą kwestie, nie istnieje jednak jednolity jadłospis, który sprawdzi się w każdym indywidualnym przypadku. Bardzo dużo zależy od predyspozycji organizmu, w tym od podstawowej przemiany materii (PPM lub BMR, czyli Basal Metabolic Rate). Ten wskaźnik określa zapotrzebowanie kaloryczne jednostki na podstawie tempa przemiany materii w stanie spoczynku. Na wartość PPM wpływa szereg czynników, w tym wiek, płeć, wzrost, aktualna waga, typ metaboliczny czy stan zdrowia. Najprostszym sposobem na obliczenie podstawowej przemiany materii jest posłużenie się kalkulatorem BMR, który uwzględnia jednak tylko podstawowe parametry. Specjalistyczne pomiary PPM to kalorymetria bezpośrednia lub kalorymetria pośrednia. Metody te umożliwiają określenie ilości ciepła wytwarzanej przez organizm w określonym czasie, co przekłada się na ilość zużywanej przez organizm energii. Pokrewnym wskaźnikiem jest też CPM (całkowita przemiana materii), który określana dzienne zapotrzebowanie energetyczne organizmu. Do współczynników przemiany materii powinniśmy też odnieść inną wartość, którą jest PAL, czyli dobowy wskaźnik aktywności fizycznej. Jego wartość może zmieniać się w zależności od dnia, rodzaju wykonywanych aktywności oraz ewentualnych treningów. Z tego względu PAL najlepiej uśrednić w odniesieniu do całego tygodnia. Na tej podstawie łatwiej ocenić, czy naszą aktywność fizyczną sklasyfikować można jako niską, umiarkowaną, wysoką czy bardzo wysoką. Informacje uzyskane dzięki wskaźnikom dietetycznym są pomocne podczas planowania diety, analizowania problemów metabolicznych oraz innych zaburzeń zdrowotnych. Chociaż kalkulator BMI oraz inne metody pomiarowe dają ogólny wgląd w sytuację, wszelkie wątpliwości dotyczące zmian diety, układania jadłospisu czy zaburzeń wagi najbezpieczniej konsultować z dietetykiem. Krytyczne podejście do wskaźnika BMI Na temat wskaźnika BMI można usłyszeć również wiele słów krytyki. Poniżej wymieniono najczęstsze zarzuty kierowane pod adresem wskaźnika BMI. Wskaźnik BMI nie został wynaleziony przez osobę zajmującą się badaniem otyłości, lecz przez statystyka. BMI zostało po raz pierwszy opracowane 200 lat temu. Wskaźnik BMI odnosi się ogólnie do populacji, a nie indywidualnych osób. Chociaż było to podkreślane przez twórcę wskaźnika, to lekarze oraz dietetycy w dalszym ciągu klasyfikują masę ciała pacjentów w oparciu o wynik tego indeksu. BMI nie bierze pod uwagę masy mięśni oraz kości, które również wpływają na masę naszego ciała. Według niektórych badaczy BMI pod kątem naukowym jest całkowicie bezsensowne, ponieważ nie istnieją fizjologiczne podstawy do podnoszenia wzrostu do kwadratu. Wskaźnik BMI jest matematyczną formułą i próbą opisania rzeczywistości. W definicji BMI znajduje się błąd logiczny, który dotyczy błędnego przekonania, że wskaźnik BMI pozwala ocenić otłuszczenie ciała- jest to niezgodne z rzeczywistością. To Quetelet wywnioskował, że u pacjentów z dużą ilością tkanki tłuszczowej występuje wysokie BMI, nie odwrotnie. Osoby posiadające wysoki wskaźnik BMI wcale nie muszą mieć dużej ilości tkanki tłuszczowej, a jedynie wysoką masę mięśniową lub kostną. Według badaczy wyznaczanie przez BMI ścisłych przedziałów wagi prawidłowej, nadwagi i otyłości jest nieprawidłowym podejściem, ponieważ w szerokim zakresie wagi idealnej może znajdować się bardzo szczupła i lekko otłuszczona (zarówno jedna, jak i druga uważane są za osoby zdrowe). Gdy osoba będąca na granicy wagi prawidłowej przytyje kilogram, uważana jest już jako osoba niezdrowa, z nadwagą. Wymienione powyżej kwestie nie umniejszają przydatności wzoru na BMI, wskazują jednak na jego ograniczenia i złożoność problemów dotyczących masy ciała. Posługiwanie się wyłącznie indeksem masy ciała nie jest wystarczające przede wszystkim w przypadku osób ze znacznymi zaburzeniami wagi lub otyłością miejscową. Onet. / Onet. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Źródła Jarosz M. (red), Normy żywienia dla populacji polskiej - nowelizacja. IŻŻ. Warszawa, 2012. Kapiszewska M., Ocena stanu odżywienia organizmu: practicum. Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne - Oficyna Wydawnicza AFM. Kraków, 2014. Stupnicki R., Relacje wagowo-wzrostowe i stosowanie wskaźnika BMI u dzieci i młodzieży. Zeszyty Naukowe WSKFiT 10:41-47, 2015. bmi masa ciała kalkulator waga kalkulator BMI tkanka tłuszczowa prawidłowa waga prawidłowa waga wskaźnik BMI zdrowe odżywianie zdrowa dieta odchudzanie organizm
Norma dla kobiet w Pani wieku to ok. 55-60%. Jednak zawartość wody w organizmie ludzkim bardzo się waha i zależy od ilości tkanki tłuszczowej i mięśniowej, a w przypadku kobiet, także od etapu cyklu miesiączkowego. Zależy też od predyspozycji ciała do magazynowania wody w organizmie. Na magazynowanie wody ma bardzo duży wpływ

Jak obliczyć BMI?Co oznacza wynikająca z tego wartość BMI?Jakie są zagrożenia zdrowotne związane z wysokim i niskim BMI?Kalkulator BMI – dla kogo?Różnica między BMI a RFMOgraniczenia w zakresie BMI i RFMMetody pomiaru tłuszczu dla sportowców Czy masz wysokie BMI mimo, że regularnie trenujesz i zdrowo się odżywiasz? Gdzie popełniasz błąd? W tym artykule wyjaśnimy, kiedy wysokie BMI nie oznacza otyłości i dlaczego kulturyści nie powinni na nim polegać. BMI oznacza wskaźnik masy ciała (Body Mass Index). Jest to metoda określania poziomu ryzyka zdrowotnego związanego z otyłością na podstawie masy ciała i wzrostu danej osoby. BMI jest wskazywany w formie liczby, która umieści Cię w klasyfikacji BMI w zależności od Twojej masy ciała. [1] Wskaźnik BMI w sposób pośredni opisuje zawartość tkanki tłuszczowej. Jednak eksperci uznali go za stosunkowo wiarygodny wskaźnik oceny masy ciała u większości osób. Rzeczywiście, badania nad obliczeniami wskaźnika BMI dały porównywalną zgodność z bardziej skomplikowanymi pomiarami tłuszczu w organizmie, takimi jak pomiar masy ciała pod wodą. [2] Jak obliczyć BMI? BMI można obliczyć bardzo łatwo i szybko. Jedyne czego potrzebujesz to pomiarów swojego ciała i kalkulatora. Następnie wystarczy skorzystać z poniższego wzoru. [2] BMI = Twoja masa ciała w kg / (wzrost w m)2 Na przykład, jeśli ważysz 68 kg i masz 165 cm wzrostu (a więc 1,65 m), możesz obliczyć BMI w następujący sposób: BMI = 68 kg / (1,65 m)2BMI = 24,98 Co oznacza wynikająca z tego wartość BMI? Licznik BMI podaje wynik, która określa Twój status wagowy i ewentualne zagrożenie dla zdrowia. Poniższa tabela przedstawia standardową klasyfikację według BMI dla osób dorosłych. Porównaj swój wynik BMI z wartościami przedstawionymi w tej tabeli, aby zobaczyć, jaki jest skład Twojego ciała. [3] BMI Stan odżywiania Ryzyko dla zdrowia poniżej 18,5niedowagaśrednie18,5 – 24,9wartość prawidłowaniskie25,0 – 29,9nadwagaśrednie30,0 i więcejotyłośćwysokie Ale co to oznacza? Poszczególne kategorie BMI można zinterpretować w następujący sposób. [9] BMI poniżej sygnalizuje, że masz niedowagę. Oznacza to, że powinieneś skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady dotyczącej zdrowego przybierania na od 18,5 do 24,9 oznacza, że masz prawidłową wagę dla swojego wzrostu. Biorąc pod uwagę ten pozytywny wynik, masz mniejszą predyspozycję do rozwoju poważnych problemów od 25,0 do 29,9 może być zinterpretowane jako nieznaczna nadwaga. Należy zatem rozważyć utratę wagi poprzez nabycie zdrowych nawyków, takich jak zbilansowane odżywianie i aktywność fizyczna. Możesz czerpać inspirację z naszych przepisów fitness i planów powyżej 30 wskazuje na otyłość, która może zagrażać Twojemu zdrowiu. W związku z tym należy skonsultować się z lekarzem w sprawie możliwości zmniejszenia masy ciała i tkanki tłuszczowej. Poniższa tabela Światowej Organizacji Zdrowia zawiera jeszcze bardziej rozszerzoną klasyfikację BMI. [9] KlasyfikacjaBMINiedowaga<18,50Poważne niedożywienieŚrednie niedożywienie16,00 – 16,99Łagodne niedożywienie17,00 – 18,49Wartość prawidłowa18,50 – 24,99Nadwaga≥ otyłość25,00 – 29,99Otyłość≥ I stopnia30,00 – 34,99Otyłość II stopnia35,00 – 39,99Otyłość III stopnia≥ Te produkty mogą Cię zainteresować: Jakie są zagrożenia zdrowotne związane z wysokim i niskim BMI? Podczas gdy prawidłowa waga może skutecznie zapobiec rozwojowi chorób i problemów sercowo-naczyniowych, otyłość niesie ze sobą znaczne ryzyko dla zdrowia. Osoby z BMI powyżej 30 są bardziej narażone na takie trudności jak [2]: hipertensjacukrzyca typu 2choroba wieńcowaudar mózguartretyzmniektóre rodzaje nowotworówproblemy z układem oddechowym Nawet niski wskaźnik BMI nie gwarantuje dobrego stanu zdrowia. Osoby z BMI poniżej są narażone na niedożywienie, osteoporozę, anemię i różne problemy, które mogą wynikać z niedoboru składników odżywczych. Niski BMI może być również objawem problemów hormonalnych, trawiennych lub innych. [2] Kalkulator BMI – dla kogo? Oczywiście, BMI nie jest w 100% dokładnym wskaźnikiem. Jednak dla dużej części populacji BMI służy jako praktyczne narzędzie do identyfikacji nadwagi i otyłości. Dane te mogą również pomóc lekarzowi określić zwiększone ryzyko wystąpienia chorób serca. Oprócz BMI decydującymi czynnikami są poziom cholesterolu i cukru we krwi oraz ciśnienie krwi. [6] Dla nastolatków i dzieci BMI jest obliczany w ten sam sposób, ale wyniki są już inaczej interpretowane, w zależności od wieku i płci. Na przykład, młode nastoletnie dziewczęta naturalnie mają wyższy poziom tkanki tłuszczowej od nastoletnich chłopców. [6] Różnica między BMI a RFM Wadą BMI jest to, że skupia się on na wartościach liczbowych, takich jak całkowita masa ciała w stosunku do wzrostu i nie uwzględnia ilości tkanki tłuszczowej w organizmie. Jest to procentowa zawartość tłuszczu, która mówi o zdrowiu człowieka więcej niż jego waga. Waga ciała w kilogramach nie rozróżnia ilości tłuszczu w porównaniu do masy mięśni, kości, organów i płynów w organizmie. [6] Jest to podstawowa różnica pomiędzy BMI i RFM. RFM to kolejna możliwość obliczania w sposób pośredni zawartości tłuszczu w organizmie. Jest to sposób ustalony przez medyczny ośrodek Cedars-Sinai. Jego naukowcy przetworzyli ponad 300 możliwych wzorców tkanki tłuszczowej na grupie 3500 pacjentów i porównali je z wynikami skanu DXA, który jest obecnie standardową technologią analizy składu ciała. [7] Zwycięska formuła odpowiada względnej masie tłuszczu (RFM). Podobnie jak BMI, można ją obliczyć w zaciszu własnego domu. Potrzebujesz tylko metra. Jak to zrobić? [7] Najpierw zmierz swój wzrost w centymetrach. Następnie zmierz obwód w talii. Wprowadź wartości do poniższego wzoru w zależności od płci. [7] Mężczyźni: 64 – (20 x wzrost/obwód w talii) = RFMKobiety: 76 – (20 x wzrost/obwód w talii) = RFM Na przykład, jeśli jesteś mężczyzną o 180 cm wzrostu i obwodzie w talii 80 cm, Twoja formuła będzie wyglądać tak: 64 – (20 x 180/80) = RFM19 % = RFM Na podstawie RFM możesz oszacować Twoją procentową zawartość tłuszczu. Jeśli jednak spojrzymy na powyższe dane, okaże się, że kulturysta o niższej zawartości tłuszczu w organizmie może mieć 180 cm wzrostu i 80 kg wagi. Jak to jest możliwe? [7] Ograniczenia w zakresie BMI i RFM Zarówno BMI jak i RFM mają pewne ograniczenia. Chociaż mogą one prawie dokładnie określić ryzyko zdrowotne i poziom tłuszczu dla większości osób, istnieją pewne ograniczenia, których obliczenia BMI i RFM w ogóle nie uwzględniają. Są to różnice wynikające z płci, wieku i aktywności sportowej poszczególnych osób. Należą do nich [2] [4] [5]: Ilość masy mięśniowej – większość sportowców ma niską zawartość tłuszczu, ale większą masę tkanki mięśniowej. Znajduje to automatyczne odzwierciedlenie w masie ciała i tym samym wyższym aktywności – BMI może być mylące również wtedy, gdy dana osoba posiada mało mięśni, a jednocześnie ma wyższy wskaźnik masy tkanki tłuszczowej. Ma to miejsce w przypadku osób starszych, które nie są aktywne, a zatem nie mają wystarczającej masy ciała – Twój kształt ciała może powiedzieć Ci, gdzie przechowywana jest Twoja tkanka tłuszczowa. Poszczególne typy kobiecej sylwetki obejmują prostokątną figurę lub w kształcie gruszki, jabłka, odwróconego trójkąta i klepsydry. Jeśli masz figurę podobną do kształtu jabłka, oznacza to, że tłuszcz jest przechowywany głównie w brzuchu i przez to jesteś bardziej narażony na problemy zdrowotne. Obwód w talii powyżej 100 cm dla mężczyzn i 89 cm dla kobiet może wskazywać, że masz zbyt dużo tłuszczu wewnątrzbrzusznego (trzewnego). Ten rodzaj tłuszczu otacza narządy wewnętrzne, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób przewlekłych, takich jak zaburzenia układu krążenia czy cukrzyca. [6]Wiek i płeć – skład ciała zmienia się wraz z wiekiem. Różnice zaczynają się pojawiać od okresu dojrzewania, gdy hormony męskie i żeńskie zmieniają kształt ciała. U kobiet po przejściu menopauzy równowaga hormonalna zostaje przywrócona, a sposób przechowywania tłuszczu zmienia się. Sugeruje to, że BMI jest użytecznym narzędziem do szybkiej oceny kondycji fizycznej dla każdego, a nie dla kulturystów i entuzjastów fitness. Dlatego też sportowcy nie mogą uważać BMI za wiarygodną i decydującą informację. [5] Metody pomiaru tłuszczu dla sportowców Więc jak możesz dowiedzieć się, jaki jest procent tłuszczu w Twoim organizmie, jeśli jesteś sportowcem lub kulturystą? Możesz skorzystać z metod, które pozwalają na uzyskanie wyników analizy składu całego ciała. Najczęściej stosowane techniki obliczania zawartości tłuszczu to pomiar grubości skóry, hydrodensytometria czy impedancja bioelektryczna. Hydrodensytometria to kompleksowe ważenie osoby poniżej poziomu wody. Jest to bardzo skomplikowany proces, który musi być przeprowadzony w odpowiednim środowisku i wymaga użycia specjalnych narzędzi, dlatego większość ekspertów stosuje proste pomiary grubości skóry za pomocą – jest najbardziej znaną metodą pomiaru tkanki tłuszczowej w organizmie. Działa ona poprzez pomiar grubości skóry w różnych częściach ciała, a następnie wprowadzanie wartości do wzoru. Rezultatem jest ustalenie, ile tłuszczu masz w swoim bioelektryczna – jest powszechną metodą oznaczania procentowej zawartości tłuszczu w organizmie. Jest to miara składu ciała oparta na prędkości, z jaką prąd elektryczny przechodzi przez ciało. Tkanka tłuszczowa powoduje większy opór (impedancję) niż masa mięśniowa i spowalnia prędkość, z jaką porusza się prąd. Metoda ta określa całkowitą masę ciała, procent i ilość tkanki tłuszczowej, masy mięśniowej, wody, a nawet tkanki kostnej. Jej wartości mogą się nieznacznie zmienić w zależności od poziomu nawodnienia i innych czynników, ale mimo to daje ona stosunkowo dokładne wyniki. Wagi z pomiarem tkanki tłuszczowej można znaleźć w specjalistycznych sklepach i są dostępne również do użytku domowego. [2] [8] Jednak nawet te metody nie gwarantują, że wyniki będą całkowicie dokładne. Jeśli jednak zdecydujesz się na pomiar tłuszczu przez specjalistę, upewnij się, że zawsze będziesz mierzony przez tę samą osobę (jeśli do pomiaru używana jest suwmiarka) przy użyciu tych samych urządzeń. Należy również pamiętać, że duże wahania w zawartości tłuszczu w organizmie nie są korzystne dla zdrowia. Dlatego też należy zachować ostrożność w momencie utraty tłuszczu przed zawodami w porównaniu do procentowej zawartości tłuszczu poza sezonem. [6] Jaką metodą starasz się mierzyć tłuszcz w organizmie? y opierasz się na wyniku BMI, czy wolisz inne formy obliczeń? Napisz nam swoją opinię w komentarzach i pokaż swoje zdjęcia przed konkursem. A jeśli ten artykuł dostarczył Ci nowe informacje, wesprzyj go, udostępniając swoim znajomym. Źródła:[1] Katherine Marengo - BMI calculators and charts – [2] Elizabeth Quinn - WHat the body mass index BMI measures? – [3] A large selection of easy to use fitness calculators! – [4] Wendy Bumgardner - Ideal weight by height calculator chart – [5] How much is BMI accurate for bodybuilders? – [6] Andrea Cespedes - How to calculate BMI for a bodybuilder – [7] TC Luoma - Tip: A better way to calculate body fat percentage – [8] Malia Frey - Bioelectrical Impedance Analysis (BIA) - Use a BIA scale to meet fitness and weight loss goals – [9] World Health Organization - BMI classification – [10] Yvette Brazier - Measuring BMI for adults, children, and teens –

Siłę możemy zwiększyć na dwa sposoby. Pierwszą metodą jest oczywiście próba zwiększenia obciążenia. W tej sytuacji należy trenować z ciężarem wynoszącym 85 – 100% naszych maksymalnych możliwości. Drugi sposób to próba zwiększenia ilości powtórzeń z danym obciążeniem, które pozostaje niezmienne. W tym wypadku
BMI to wskaźnik do określania nadwagi i otyłości (Body Mass Index). Niestety wskaźnik ten nie uwzględnia wieku, podziału na płci czy poziomu aktywności fizycznej, zatem normy BMI nie zawsze powinny mieć zastosowanie. Jakie są podstawowe normy BMI? Zakres norm BMI jest ujednolicony dla kobiet i mężczyzn, a także dla wszystkich grup wiekowych. Wzór na obliczanie BMI to dzielenie masy ciała w kilogramach przez wzrost w metrach do kwadratu. Normy podstawowe tego wskaźnika są następujące: 40 – otyłość III stopnia Występuje także klasyfikacja rozszerzona wskaźnika BMI – w niej rozdziela się na podtypy także niedowagę na: wygłodzenie, wychudzenie i niedowagę. Czym jest wskaźnik BMI i jak powstał? BMI to prosty wskaźnik informujący nas o ewentualnej niedowadze, nadwadze i otyłości. Został utworzony już w II połowie XIX wieku przez belgijskiego statystyka Queteleta, który to wykazał zależność, że masa ciała rośnie proporcjonalnie do kwadratu wzrostu człowieka w metrach. Od 1985 roku National Health Institute (NHI) wykorzystuje wskaźnik BMI do definiowania otyłości i za początek tego stanu uznał wartość 27,8 dla mężczyzn, natomiast dla kobiet – 27,3. Zaś w 1998 roku NHI wytyczyło wspólne normy dla obu płci, określając otyłość od wartości 30 BMI. Świat nauki krytykuje takie postępowanie, gdyż takie ujednolicenie nie jest indywidualne dla każdej osoby, jeżeli nie uwzględnimy np. wieku, płci czy przebytych chorób. Jednak do dziś, mimo wszystko, World Health Organisation (WHO) uznaje wskaźnik BMI w takiej postaci do określania otyłości w badaniach na całym świecie. Dlaczego natomiast naukowcy krytykują tak bardzo owe ujednolicenie wskaźnika BMI? Dlaczego uważają, że nie ma on zastosowania w wielu grupach? Wyjaśniam poniżej. BMI u dzieci i młodzieży – siatki centylowe Wskaźnik BMI w dużej mierze koreluje z całkowitą zawartością tłuszczu w organizmie – wykorzystuje się go zatem w ocenie tego, jak bardzo otłuszczony jest organizm w wieku rozwojowym. U dzieci rozwijających się prawidłowo zauważalne są zmiany wskaźnika BMI proporcjonalnie do ich wieku. Początkowo – w okresie noworodkowym i niemowlęcym – obserwuje się wzrost tego wskaźnika, natomiast później dochodzi do jego obniżania się, aż do ok. 5. roku życia – wówczas BMI osiąga minimalne wartości. Po tym czasie następuje z kolei systematyczne zwiększanie się BMI. Ponieważ zmiany w organizmie młodego człowieka są bardzo częste, do oceny niedowagi, nadwagi lub otyłości wykorzystuje się u dzieci i młodzieży nieco inny wskaźnik BMI – w postaci siatek centylowych. Siatki centylowe definiują otyłość powyżej 95. centyla (taką też klasyfikację uznaje WHO, natomiast w Polsce Instytut Matki i Dziecka definiuje otyłość powyżej 97. centyla). Aktualnie rekomenduje się stosowanie nieco niższych progów do określania nadwagi (85. centyl) oraz otyłości (95. centyl). Wskaźnik BMI według siatek centylowych ma niestety pewne ograniczenia w grupie dzieci i młodzieży. Naukowcy zwracają np. uwagę, że nie powinno się przypisywać mu możliwości określenia zawartości tkanki tłuszczowej we wciąż rozwijającym się organizmie. Zmienia się ponadto bardzo dynamicznie wysokość ciała w tej grupie wiekowej, zatem BMI nie jest w stanie odzwierciedlić tego, jaka jest rzeczywista wartość proporcji masy ciała do wysokości. Ponadto wartości BMI są mocno uśrednione. Z tego powodu, jeżeli są podejrzenia występowania zaburzeń w masie ciała lub wzroście, rekomenduje się dokonywanie dokładniejszych pomiarów. BMI nie ma zastosowania u sportowców W przypadku sportowców, a zwłaszcza tych, którzy uprawiają sporty siłowe, normy BMI nie mają zastosowania, gdyż zwykle wskaźnik ten mieści się w przedziale nadwagi lub otyłości, gdyż skala ta nie uwzględnia np. masy tkanki mięśniowej z osobna, tylko ogólną masę ciała. Osoby bardzo aktywne fizycznie, które dodatkowo posiadają dobrze rozbudowaną tkankę mięśniową, są często kwalifikowane, według BMI, jako osoby otyłe, podczas gdy ich zwiększona masa ciała wynika z lepszej muskulatury, a nie nadmiaru tkanki tłuszczowej. Wskazuje się zatem, że BMI nie ma zastosowania, jeśli chodzi o ocenę otłuszczenia organizmu. Podobnie jest w przypadku sportowców wytrzymałościowych, którzy to mają zwykle obniżone BMI i kwalifikuje ich do niedowagi, a nawet wygłodzenia, natomiast i w tym przypadku nie jest to miarodajny wskaźnik zawartości tkanki tłuszczowej czy mięśniowej. BMI w ciąży nie jest wiarygodny? Również dla kobiet w ciąży nie powinno się stosować wskaźnika BMI. Dlaczego? Podczas ciąży konieczne jest zastosowanie rekomendowanego przyrostu masy ciała, w zależności od tego, jakie BMI miała kobieta przed ciążą. Kobiety ciężarne nie powinny zatem sugerować się normami BMI, tylko tym, jaki jest optymalny przyrost masy ciała. Według Institute of Medicine, przyrost ten dla kobiet, które miały przed ciążą BMI poniżej 19,8, powinien wynosić od 12,4 do 18 kg. Kobiety, które przed ciążą były otyłe (wskaźnik BMI powyżej 29), powinny przytyć w ciąży nie więcej niż 6 kg. Dla kobiet w ciąży opracowano jeszcze inny podział optymalnego przyrostu masy ciała (opracowanie przez WHO). I tak kolejno: kobiety z BMI poniżej 19,8 przed ciążą powinny przytyć od 12,5 do 18 kg, kobiety z BMI w nomie (19,8-24,9) przed ciążą powinny przytyć od 11,5 do 16 kg, kobiety z BMI między 25-29,9 przed ciążą (nadwaga) powinny przytyć od 7 do 11 kg, kobiety otyłe przed ciążą (BMI powyżej 30) powinny przytyć maksymalnie 6,8 kg. Jakie są inne możliwości oceny otłuszczenia organizmu, poza BMI? Dla wyżej wymienionych grup wiekowych BMI, jak widać, nie ma do końca zastosowania, szczególnie dla sportowców, gdyż nie uwzględnia on z osobna tkanki mięśniowej i tłuszczowej. Wskaźnik ten natomiast spełni swoją rolę w określeniu np. odsetka osób otyłych do badań statystycznych, z kolei naukowcy wskazują, że nie powinno się go stosować jako jedynego wskaźnika do oceny stanu zdrowia jednostki, gdyż jest on zbyt mało dokładny (np. nie ma zróżnicowania pod kątem wieku czy płci). Jakie są zatem alternatywne metody? Do oceny zawartości tkanki tłuszczowej można wykorzystać Pomiar grubości fałdu skórnego – pomiaru dokonuje się w połowie długości mięśnia trójgłowego ramienia, a także nad grzbietem łopatki i w okolicach pępka. Algorytm Slaughtera – ma zastosowanie u dzieci. Polega na pomiarze fałdów skórnych, dodatkowo stosując wzór matematyczny, aby obliczyć zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie. BIA (bioimpedancja elektryczna) – metoda ta polega na zmierzeniu impedancji, czyli oporu elektrycznego, który występuje w organizmie (tkanka tłuszczowa praktycznie nie przewodzi prądu). Metoda ma zastosowanie w każdej grupie wiekowej i u obu płci. Można ją zastosować także u wszystkich, bez względu na stan zdrowia. Pomiar ten jest uznawany za bardzo dokładny. WHR – metoda ta jest nazywana potocznie wskaźnikiem talia-biodra. Polega na pomiarze obwodu pasa i obwodu bioder, po czym dokonuje się odpowiednich obliczeń określających stosunek obu obwodów względem siebie. Waist Circumference (WC) – polega na pomiarze obwodu talii na wysokości pępka. Wskaźnik ten dobrze ocenia także ryzyko rozwoju chorób układu krążenia i zespołu metabolicznego – także u dzieci. Body Adiposity Index (BAI) – to jeden z najnowszych wskaźników określających zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie (zaproponowano go w 2011 roku). Oblicza się go, dzieląc obwód bioder przez wysokość ciała i odejmując od uzyskanego wyniku liczbę 18. Naukowcy sądzą, że wskaźnik ten jest dokładniejszy od BMI, jeśli chodzi o ocenę odsetka zawartości tkanki tłuszczowej. Wskaźnik BAI jest po tym względem porównywany do badania DEXA. Potrzeba jednak dalszych badań, aby jednoznacznie stwierdzić jego przydatność we wszystkich grupach wiekowych i wszystkich narodowości (na razie zanalizowano jego zastosowanie u osób dorosłych mieszkających w USA). Jakie są statystyki światowe, według wskaźnika BMI? Jak wspomniałam, wskaźnik BMI jest bardzo przydatny do oceny odsetka osób z nadwagą i otyłością, na potrzeby danych statystycznych (epidemiologicznych). Według danych z 2016 roku (źródło: WHO), na świecie z nadwagą zmaga się ponad 1,9 mld osób powyżej 18. roku życia. Z liczby tej aż 650 mln osób to osoby otyłe, z czego 39% stanowią mężczyźni, a 40% kobiety. Inaczej mówiąc, na całym świecie aż 13% populacji jest otyła. Szczególnie niepokojące są statystyki dotyczące dzieci i młodzieży. W 2016 roku opublikowano raport, z którego wynika, że ponad 340 mln dzieci i młodzieży w wieku od 5 do 19 lat jest otyła lub ma nadwagę. Otyłość dzieci na całym świecie wynosi: 6% populacji dziewcząt oraz 8% populacji chłopców. Dane dotyczące nadwagi i otyłości w Polsce również nie są zadowalające – zostały opublikowane w 2017 roku przez Biuro Analiz Sejmowych. Według nich, Polska znajduje się w czołówce (!) krajów europejskich, jeśli chodzi o otyłość i nadwagę. Osoby otyłe i z nadwagą w Polsce, według tego raportu, stanowią aż 36,6%, przy czym 16,7% populacji Polski powyżej 15. roku życia również zmaga się z otyłością i nadwagą. Inaczej mówiąc, ponad 50% Polaków ma nadmiernie otłuszczony organizm. Dla porównania, w 2004 roku problem ten dotyczył zaledwie 29,6 % społeczeństwa. Bibliografia Zgliczyński W.; Nadwaga i otyłość w Polsce; Biuro Analiz Sejmowych 15 III 2017. Nawarycz T., Ostrowska- Nawarycz L.; Wskaźnik masy ciała u dzieci i młodzieży łódzkiej w wieku szkolnym; Polski merkuriusz lekarski: organ Polskiego Towarzystwa Lekarskiego- November 2017. Kurowska M., Przybylska D., Przybylski P.; Otyłość i nadwaga w populacji rozwojowej; Hygeia Public Health 2012, 47(1): 28-35. Stupnicki R.; Relacje wagowo- wzrostowe i stosowanie wskaźnika BMI u dzieci i młodzieży; e-wydawnictwo Narodowego Centrum Badania Kondycji Fizycznej. Endokrynologia Otyłość, Zaburzenia Przemiany Materii 2007, tom 3, nr 4, s. 79-84.
Odsetek zdrowego tłuszczu w organizmie kobiety: od 20 do 30 procent; Procentowa zawartość tłuszczu w organizmie zdrowego mężczyzny: od 10 do 20 procent. Typy wag z pomiarem tkanki tłuszczowej w organizmie. Istnieją trzy różne rodzaje wag tłuszczowych. Podział może być dokonany w następujący sposób:
Kalkulator zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie pokazuje procentowy poziom tkanki tłuszczowej dla ludzi dorosłych. Aby skorzystać z kalkulatora należy podać aktualną wagę, wzrost, następnie należy wprowadzić do kalkulatora... Kalkulator zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie pokazuje procentowy poziom tkanki tłuszczowej dla ludzi dorosłych. Aby skorzystać z kalkulatora należy podać aktualną wagę, wzrost, następnie należy wprowadzić do kalkulatora dokładne dane z pomiaru dokonanego najlepiej za pomocą miarki krawieckiej. Należy podać obwody:Pasa: dla kobiet mierzy się go w połowie odległości pomiędzy dolnym brzegiem łuku żebrowego a górnym brzegiem talerza kości biodrowej (w najwęższym miejscu), dla mężczyzn mierzy się go na poziomie pępkaSzyi: mierzy się go tuż poniżej jabłka Adama w najwęższym miejscuBioder: mierzy się go w najszerszym miejscu obwodu (podają go tylko kobiety) Otrzymany wynik pokazuje oprócz przybliżonej zawartości tkanki tłuszczowej również zawartość beztłuszczowej masy ciała wyrażonej w zależności od wybranej opcji jednostek w kilogramach lub w funtach. Interpretację poziomu zawartości tkanki tłuszczowej (niski, optymalny, umiarkowany, wysoki - otyłość) można znaleźć w tym artykule.
uwolnienie glukozy do surowicy krwi w celu transportu do tkanek, takich jak mięśnie. Glikogen – polisacharyd złożony – jest formą magazynowania glukozy w wątrobie i mięśniach. Długotrwałą prace w sporcie warunkuje wyjściowy poziom glikogenu w komórce mięśniowej. Jego zawartość w mięśniach zależy od rodzaju diety. Jeśli próbujesz schudnąć, prawdopodobnie spędzasz trochę czasu stojąc na wadze i rejestrując swoją wagę. Skala może być użytecznym narzędziem, ale jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, co dzieje się w twoim ciele, znacznie lepszym pomiarem jest twój skład ciała lub ilość mięśni w przeciwieństwie do tłuszczu. Twój procent tkanki tłuszczowej mówi o wiele więcej niż na skali. W rzeczywistości można faktycznie stracić tkankę tłuszczową, podczas gdy waga może pozostać taka sama lub nawet w górę. Nie mylcie tego z przyrostem wagi, ale postępem. To normalne, że tracisz cale bez utraty wagi i właśnie to chcesz osiągnąć. Obliczanie tłuszczu w organizmie Istnieje kilka sposobów obliczania tkanki tłuszczowej. Możesz oczywiście skorzystać z kalkulatora online, który da ci tylko ogólne oszacowanie, lub możesz uzyskać poważne i uzyskać najdokładniejszy pomiar, który pochodzi z ważenia hydrostatycznego. Podobnie jak wszystko inne, istnieje formuła, której możesz użyć do obliczenia tkanki tłuszczowej. Zostało to opublikowane w British Journal of Nutrition w 2001 roku i jest podstawowym standardem, którego używamy do oceny tkanki tłuszczowej na podstawie wieku i wskaźnika BMI. Dla mężczyzn (1,20 x BMI) + (0,23 x wiek) – 10,8 – 5,4 Przykład: Mężczyzna, który ma 42 lat z BMI 30, miałby procent tkanki tłuszczowej około 29%, za otyłego według poniższego wykresu . Dla kobiet (1,20 x BMI) + (0,23 x wiek) – 5,4 Przykład: Kobieta, która ma 45 lat z BMI, będzie miała procent tkanki tłuszczowej około 31%, czyli w dopuszczalnym zakresie. Należy pamiętać, że są to bardzo ogólne przybliżenia i liczby te mogą być wyłączone, więc po prostu użyj ich jako podstawowej wskazówki. Kategorie tkanki tłuszczowej Kobiety Mężczyźni Klasyfikacja 10-12% 2-4% Niezbędny tłuszcz 14-20% 6-13% Sportowiec 21-24% 14-17% Fitness 25- 31% 18-25% Dopuszczalne > 32% > 26% Otyły Jak zmniejszyć tłuszcz ciała Więc jaki jest sekret spalania tłuszczu? To proste równanie … spal więcej kalorii niż jesz. Ale, oczywiście, nigdy nie jest tak proste, jak się wydaje. Zmniejszenie tkanki tłuszczowej oznacza wprowadzanie zmian we wszystkich obszarach życia, nie tylko w sposobie jedzenia i ćwiczeń. Najważniejsze trzy rzeczy do rozwiązania to: Twoja dieta To, ile jesz, jest oczywiście ogromnym czynnikiem utraty lub przybierania na wadze. Oczywiście możesz zawsze przestrzegać popularnej diety, ale znawcy wiedzą, że dieta na ogół nie działa. Co robi praca wprowadza drobne zmiany, takie jak: Zmniejszenie rozmiarów porcji Jedz mniejszych posiłków częściej w ciągu dnia i unikaj omijania śniadania. Jedz dużo owoców i warzyw, aby uzupełnić tłuszcz i dostarczyć potrzebnych składników odżywczych Zjedz więcej błonnika. Włókno napełnia cię tak, że nie masz miejsca na nędzne jedzenie Unikaj słodkich pokarmów i niezdrowego jedzenia Ograniczaj ilość wypijanego alkoholu Twój Cardio Cardio jest ważną częścią każdego programu odchudzającego, ale chcesz się upewnić robisz odpowiedni rodzaj cardio. Upewnij się, że zawierasz w swoim programie trening interwałowy o wysokiej intensywności, może od 1 do 2 razy w tygodniu. Spalisz więcej kalorii i zwiększysz przypalenie. Trening siłowy Często skupiamy się na redukcji masy ciała, ale dodanie większej ilości mięśni naprawdę pomoże spalić więcej tłuszczu. Mięśnie są bardziej aktywne metabolicznie niż tłuszcz, więc im więcej masz, tym więcej kalorii spalasz przez cały dzień. Kilka razy w tygodniu wystarczy dodać chudą tkankę mięśniową i spalić więcej tłuszczu. Poza tym obserwowanie poziomu stresu i sen jest kluczem do utrzymania wagi w ryzach, ponieważ hormony stresu mogą przyczyniać się do przybierania na wadze. Najważniejsze? Dbanie o siebie w zdrowy sposób zawsze prowadzi do lepszych wyników, zarówno psychicznych, jak i fizycznych. 38miqj.
  • 1omjei04kd.pages.dev/94
  • 1omjei04kd.pages.dev/66
  • 1omjei04kd.pages.dev/32
  • 1omjei04kd.pages.dev/46
  • 1omjei04kd.pages.dev/52
  • 1omjei04kd.pages.dev/51
  • 1omjei04kd.pages.dev/5
  • 1omjei04kd.pages.dev/77
  • jak obliczyć zawartość mięśni w organizmie